De energietransitie is al lastig genoeg. Moet het óók nog sociaal en lokaal? Ja, zegt sociaal ondernemer Josee van Linschoten. Ja, zegt ook transitiemaker Marcel Heskes. In deze aflevering: hoe je verschil kunt maken in een buurt, als je verder kijkt dan alleen naar kwantiteit en prijs.
Geen verdienmodel creëren, maar een samenleving bouwen
Schone energie voor iedereen toegankelijk maken, mensen aan het werk helpen én sociale binding in de wijk creëren. Dat is waar Josee van Linschoten zich met WijkEnergieWerkt voor inzet. Buurtbewoners worden opgeleid voor de energietransitie in hun wijk, bijvoorbeeld als installateur of monteur. Doordat ze uit de buurt komen, worden ze door hun buurtgenoten vertrouwd en komen ze achter voordeuren die niet altijd vanzelfsprekend opengaan. Vervolgens worden mensen begeleid naar een reguliere werkgever.
Het is belangrijk om ook (juist!) in tijden van crisis na te denken over hoe we de samenwerking tussen maatschappelijke organisaties en de overheid willen vormgeven, vinden Marcel en Josee. Want die maatschappelijke organisaties leveren een grote bijdrage aan de samenleving: ze creëren betrokkenheid en eigenaarschap in een buurt, ze weten wat er speelt bij bewoners. Of, zoals Marcel het omschrijft: “Je creëert geen verdienmodel, je bent een samenleving aan het bouwen.”
Wat drijft Josee? Wat doet ze anders dan commerciële partijen? Waarom is het voor sociale ondernemingen als de hare zo lastig om mee te doen aan aanbestedingen, terwijl ze wél veel lof krijgen, ook van gemeenten? Het moet sneller en goedkoper, is een veelgehoord argument. Maar als het geld terechtkomt bij partijen die haastig huizen afwerken, levert het dan wel iets op?
Luister naar het gesprek met Marcel Heskes en Josee van Linschoten:
